To najbardziej problematyczne u noworodków, ponieważ do 6 tygodnia życia dzieci oddychają jedynie przez nos – nie potrafią oddychać ustami. Zatkany nosek, zwłaszcza w obu dziurkach, może również przeszkadzać w jedzeniu, a także doprowadzić do zaburzeń ssania i niedożywienia oraz powodować duszności.

Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Przyczyny Objawy Komplikacje i konsekwencje Diagnostyka Diagnostyka różnicowa Leczenie Z kim się skontaktować? Kryzys seksualny u noworodków jest objawem zmian w skórze, gruczołach skóry, narządach płciowych i niektórych innych układach, które są spowodowane działaniem matczynych hormonów płciowych. Takie zmiany są charakterystyczne dla dzieci w pierwszych dwudziestu ośmiu dniach życia i są przejściowymi stanami noworodków. Najpierw matki muszą wiedzieć o głównych objawach, aby zapobiec komplikacjom w czasie. [1], [2], [3], [4] Przyczyny kryzys seksualny u noworodków Termin "kryzys" oznacza każdą ostrą zmianę w ciele, której przyczyna nie jest tak ważna, ale przejawy mogą być bardzo zróżnicowane. Tak więc w ciele noworodka, w związku z jego narodzinami, zachodzi wiele zmian, aby dostosować się do środowiska zewnętrznego. Ważną rolę w tym odgrywają zmiany hormonalne, które bezpośrednio zależą od ciała matki. W czasie ciąży dla prawidłowego rozwoju płodu konieczne jest zapewnienie odpowiedniej ilości estrogenów i progesteronu, niezależnie od płci dziecka. Jest to niezbędne do rozwoju genitaliów, ale także do zakładania wielu gruczołów i ich normalnej funkcji. Dlatego w czasie ciąży poziom hormonów macierzyńskich wzrasta, aby zapewnić zarówno matce, jak i płodowi. Działanie i ilość tych hormonów może być niewystarczająca, wtedy mogą pojawić się zagrożenia ze strony płodu. Nadmiar hormonów płciowych może również dawać objawy kliniczne w postaci kryzysu seksualnego. Dlatego główną przyczyną wszelkich przejawów kryzysów seksualnych u dziecka można dokładnie rozpatrywać wpływ hormonów płciowych matki podczas ciąży. Są syntetyzowane zarówno przez nadnercza, jak i jajniki oraz łożysko i wpływają na wiele narządów dziecka. Dlatego po urodzeniu dziecko może mieć pewne objawy z narządów płciowych, skóry, gruczołów sutkowych. Jest to uważane za całkiem normalne i nie wymaga żadnych środków medycznych. Ale kryzys seksualny nie objawia się u wszystkich dzieci, a tylko 76% wszystkich noworodków ma podobne zmiany. Dlatego konieczne jest przydzielenie grup ryzyka związanego z tą patologią, aby wiedzieć o możliwości wystąpienia takich objawów i uspokoić matkę w czasie. Jeśli ciążę zaplanowano wcześniej, przeprowadza się badanie hormonalne i jeśli problemy zostaną zidentyfikowane, poziom hormonów zostanie skorygowany. W takich przypadkach z planowaną ciążą zwykle nie pojawiają się problemy. Grupa ryzyka obejmuje kobiety, które mają poronienie lub zagrożenie poronieniem, co wymaga interwencji z zewnątrz. Powodem tego stanu w większości przypadków jest brak hormonów płciowych matki do implantacji zarodka i prawidłowego krążenia krwi. Dlatego, gdy zagrożenie jest przeprowadzane dodatkowa hormonalna terapia zastępcza. Jeśli ilość takiej terapii przekracza normę, hormony działają na dziecko i powodują pojawienie się objawów. Kobiety z towarzyszącą patologią również należą do grupy ryzyka. Jeśli występuje późna gestoza, może również powodować pojawienie się objawów kryzysu seksualnego. W każdym razie to fizjologiczne zjawisko i powikłania mogą wystąpić tylko w przypadku współistniejących wtórnych infekcji. Dlatego musisz znać przejawy nie tylko normalnych objawów, ale także możliwych powikłań. [5], [6], [7], [8] Objawy kryzys seksualny u noworodków Objawy kryzysu seksualnego mogą objawiać się natychmiast po urodzeniu lub w pewnym momencie po urodzeniu. Jeśli ilość hormonów jest wysoka, objawy mogą nadal występować w macicy i pojawiają się natychmiast po urodzeniu. Pierwsze objawy mogą pojawić się już w pierwszym tygodniu życia dziecka i powinny się zmniejszyć przed końcem pierwszego miesiąca. Objawy mogą być bardzo różne i zależą od najętych narządów. Jednym z przejawów kryzysu seksualnego jest wzrost lub obrzmienie gruczołów sutkowych. Cechą działania estrogenu w macicy na płód jest to, że kanały mleczne i liczba włókien mięśniowych zwiększa się pod ich działaniem. Towarzyszy temu wzrost gruczołu, jego przekrwienie. Taki proces jest uważany za fizjologiczne przekrwienie gruczołów sutkowych i nie wymaga żadnego działania. Jednocześnie zachowuje apetyt dziecka, sen nie jest zakłócany, zwiększa wagę, stolec jest normalny i nie ma objawów zatrucia. Wzrost gruczołów mlecznych u noworodków i ich obrzęk następuje stopniowo, zwykle z dwóch stron. Zwiększa to równomiernie piersi do trzech centymetrów. Obrzękowi piersi nie towarzyszy zaczerwienienie skóry i nie przeszkadza dziecku. Jeśli spróbujesz tego z rękami swojej mamy, to takie zaciśnięcie piersi dziecka nie będzie gęste, równe, a dziecko nie będzie krzyczeć i reagować podczas dotykania. Przydziały z gruczołów mlecznych u noworodków mogą być w tym przypadku w postaci surowej klarownej lub lekko białawej cieczy. Takie symptomy nie są charakterystyczne dla choroby, ale dla normalnego procesu seksualnego kryzysu u dziecka, który może rozwinąć się u wszystkich dzieci. Ten proces nie trwa dłużej niż dwa tygodnie, a pod koniec pierwszego miesiąca życia wszystkie te objawy stopniowo mijają. Milia jest jednym z objawów kryzysu seksualnego, który pojawia się, gdy zwiększa się wpływ na płód hormonów płciowych. Towarzyszy temu zablokowanie gruczołów łojowych i naruszenie wypływu wydzieliny. Zjawisko to rozpoczyna się w pierwszym tygodniu życia dziecka, a podczas drugiego i trzeciego tygodnia wszystko musi minąć. Przejawia się to pojawieniem się na twarzach punktów biało-żółtego koloru, są one zlokalizowane częściej na policzkach i czole. Takie punkty nie swędzą, nie ranią ani nie łamią ogólnego stanu dziecka. Nie ma również wzrostu temperatury, co wskazuje na fizjologiczny przepływ procesu. Zwiększone narządy płciowe i plamienie z pochwy - to także przejaw kryzysu seksualnego u dziewcząt. Często matki skarżą się na upławienie się z pochwy od dziewczyny, które może być na trzeci dzień po porodzie. Mogą być białe lub żółte lub zakrwawione. Organy narządów płciowych mogą również zwiększać się w taki sposób, że małe wargi sromowe wykraczają poza duże, a wrażenie to obrzęk. Ale tak nie jest, jeśli takie zmiany nie zakłócają stanu dziewczyny. W każdym razie lepiej, jeśli lekarz się z tobą skontaktuje. Ale jeśli pojawił się w pierwszym tygodniu życia nowo narodzonego dziecka, to jeśli przestrzegane są wszystkie zasady opieki nad dzieckiem, infekcja może zostać wykluczona. Dlatego główną przyczyną takich objawów jest fizjologiczne działanie hormonów płciowych. Jeśli wyładowanie jest białe, wówczas jest to znieczulające zapalenie sromu i pochwy. Ten stan występuje, gdy pod wpływem działania hormonów górna warstwa nabłonka pochwy dziewczynki ślizga się i towarzyszą temu podobne wydzieliny. Zwykle są to niewielkie ilości i może to wyglądać na białe wyładowanie na wargach sromowych. Są bezwonne i jasno zabarwione. Wskazuje to na normalną reakcję na brak równowagi hormonalnej u matki w czasie ciąży. Komplikacje i konsekwencje Konsekwencje kryzysu seksualnego ustąpią bez śladu, chyba że pojawią się wtórne komplikacje. Wśród takich powikłań infekcjom najczęściej towarzyszy niewłaściwa opieka lub nadmierna interwencja. Wtedy może rozwinąć się fruktoza skóry lub flegmii, która dla tak małego dziecka już jest zagrożona poważnymi konsekwencjami. Powikłania obrzęku gruczołów sutkowych mogą być spowodowane infekcją i tworzeniem ropnych ognisk w postaci ropnego zapalenia sutka. Sam proces kryzysu seksualnego nie jest tak poważny, jak jego komplikacje. Dlatego ważne jest, aby zapobiegać takim komplikacjom w pierwszej kolejności. A zapobieganie jest bardzo proste - ważne jest, aby nie ingerować w normalny proces zmian i po prostu dbać o siebie, jak zdrowe dziecko. W tym przypadku rokowanie całkowitego zaniku objawów jest bardzo korzystne i do końca pierwszego miesiąca wszystko powinno zniknąć. [9], [10], [11], [12], [13] Diagnostyka kryzys seksualny u noworodków Diagnozę kryzysu seksualnego u noworodków należy przeprowadzić przede wszystkim w celu wykluczenia stanów patologicznych. Dlatego w każdym stanie zaburzeń zdrowotnych noworodka, który niepokoi twoją matkę, zawsze powinieneś skonsultować się z lekarzem. Jeśli stan jest fizjologiczny, nie są potrzebne dodatkowe badania. Wszak każda inwazyjna interwencja w tym wieku jest niepożądana. [14], [15], [16], [17], [18] Diagnostyka różnicowa Diagnostyka różnicowa zaburzeń seksualnych powinna być prowadzona przede wszystkim w tych stanach, które mogą powodować podobne, ale patologiczne objawy. Pierwszy znak różnicy jest naruszeniem ogólnego stanu dziecka. Jeśli dziecko ma gorączkę lub odmawia przyjęcia klatki piersiowej, płacze lub napady, wtedy gdy objawy pojawiają się na części narządów płciowych lub gruczołów sutkowych, należy pomyśleć o możliwych komplikacjach. Jeśli dziecko miało obrzęk piersi i wszystko było w porządku, ale nagle zaczął tracić na wadze lub rezygnować z piersi z ostrym krzykiem, wtedy musisz pomyśleć o chorobie. Często choroba rozwija się pod koniec pierwszego miesiąca życia dziecka, kiedy fizjologiczny obrzęk powinien minąć, wtedy infekcja może się połączyć i powstaje zapalenie sutka. Zapalenie sutka jest stanem zapalnym gruczołu mlekowego u dziecka, co w równym stopniu dzieje się u dziewcząt i chłopców. Dlatego obrzęk fizjologiczny, jako przejaw kryzysu seksualnego, musi przede wszystkim być różnicowany za pomocą mastitis. Zapalenie sutka ma zewnętrznie charakterystyczne cechy: zaczerwienienie skóry, podwyższoną temperaturę miejscową i ogólnoustrojową, ostre zaburzenia stanu dziecka. Mówiąc o krwawym wydzielaniu z pochwy, należy przeprowadzić diagnostykę różnicową między kryzysem seksualnym a krwotoczną chorobą noworodka. Tutaj główną rolę odgrywa liczba wydzielin, która jest minimalna, gdy kryzys ma krytyczne znaczenie, a kiedy objawia się choroba krwotoczna, masywne krwawienie, w tym z innych narządów. Aby odróżnić milię, konieczne jest zakaźne uszkodzenie skóry o innej etiologii. Ale w przypadku chorób zakaźnych wysypkom towarzyszą trwałe zmiany skórne, może pojawić się powstawanie pęcherzy lub krost, które są wyraźnie widoczne. [19], [20], [21], [22] Z kim się skontaktować? Leczenie kryzys seksualny u noworodków Leczenie kryzysu seksualnego w normalnych warunkach fizjologicznych nie jest konieczne, ponieważ po dwóch tygodniach ilość hormonów w ciele dziecka spada, a same objawy znikają bez śladu. Ale w tym momencie potrzebujesz odpowiedniej pielęgnacji skóry i narządów płciowych. Konieczne jest, aby wszystkie środki higieny były takie same jak wcześniej. Skóra dziecka powinna być zawsze czysta, sucha, bez ciasnego ubioru lub pocierania. Przy pojawieniu się milii - wystarczy codziennie kąpać dziecko w przegotowanej wodzie bez dodatkowych specjalnych procedur i leków. Takie punkty nie mogą być wyciśnięte lub mają z nimi coś wspólnego, wtedy nie będzie żadnych komplikacji. Jeśli dziewczyna ma wydzielinę z pochwy, to po prostu trzeba częściej myć narządy płciowe przegotowaną wodą bez dodatkowych środków. Właściwa opieka nad skórą dziecka i zapobieganie powikłaniom to najlepszy sposób leczenia tego rodzaju. Mówiąc o lekach, ich stosowanie może być tylko wtedy, gdy istnieją ścisłe wskazania, na przykład, gdy pojawiają się ropne komplikacje. Gdy zapalenie sutka jest również stosowane chirurgii. Kryzys seksualny u noworodków jest bardzo często wykrywany, szczególnie u zdrowych niemowląt urodzonych we własnym czasie. I to nie jest patologia, nie wymaga leczenia, jeśli są to objawy fizjologiczne. Ale już pierwsze objawy naruszenia ogólnego stanu dziecka są wskazaniem do konsultacji lekarskiej i tylko on może uspokoić matkę i udzielić porady na temat opieki nad dzieckiem. Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors.
Cykliczna seria "Katolickie Podsumowanie Tygodnia" ukazuje się dzięki osiągnięciu pierwszego celu na naszym profilu na portalu Patronite.pl. Co tydzień nagry Czy karmienie piersią, które cały czas przebiegało bez zakłóceń, może nagle stać się trudne? Niestety – dzieje się tak, kiedy przychodzi kryzys laktacyjny. Na czym on dokładnie polega, czym jest wywołany i przede wszystkim – jak go pokonać, by móc znowu cieszyć się mleczną drogą?Co to jest kryzys laktacyjny?Kryzys laktacyjny to okres, w którym karmienie piersią staje się zagrożone. Kryzys laktacyjny występuje zazwyczaj w określonych okresach – w 3 i 6 tygodniu po porodzie, a potem w 3 i 9 miesiącu. Charakteryzuje się tym, że piersi są miękkie, mleko z nich nie wycieka, a dziecko wydaje się głodne i niespokojne To bardzo trudny etap karmienia piersią, który w wielu przypadkach niestety kończy się rozpoczęciem karmienia maluszka mlekiem kryzysu laktacyjnegoObjawy kryzysu laktacyjnego to przede wszystkim zmiana w zachowaniu dziecka – dotąd spokojne niemowlę zaczyna być płaczliwe i marudne, a także miękkość piersi oraz trudności z „wyciśnięciem” z nich większych ilości mleka. Możesz mieć uczucie pustych kryzysu laktacyjnegoSpecjaliści od karmienia piersią wciąż nie wiedzą, jakie są przyczyny powstania kryzysów laktacyjnych. Przypuszcza się jednak, że jest to stan wywołany przede wszystkim:stresem,zmęczeniem,zamianami hormonalnymi w organizmie karmiącej,skokami rozwojowymi u dziecka,a także zmianami w składzie i konsystencji robić, gdy dopadnie was kryzys laktacyjny?Przede wszystkim musisz dowiedzieć się, czego nie robić. Prawdopodobnie jak tylko rozpocznie się kryzys laktacyjny, uznasz, że wszystko to staje się zbyt trudne i że nie będziesz „torturować dziecka głodem” – to myśli większości mam. Kolejnym krokiem jest już tylko sięgnięcie po butelkę z mlekiem modyfikowanym i zakończenie karmienia jednak, że po pierwsze – twoje piersi nie mogą być puste, to po prostu niemożliwe. Nie głodzisz zatem malca! Po drugie – utrzymanie karmienia piersią, zwłaszcza jeśli malec ma dopiero 3 czy 6 tygodni, to niezwykle ważne zadanie. Mleko matki jest obecnie uznawane za najbardziej wartościowy pokarm dla o tym, że kryzys laktacyjny jest czymś normalnym, potrzebnym i sposobach na jak najszybsze wyjście z kryzysu jest niezwykle istotna, gdyż niewiedza na ten temat bardzo często skłania matki (a już na pewno babcie) do sięgnięcia po butelkę ze sztuczną mieszanką. Można nawet powiedzieć, że jest to strategiczny moment, od którego zależy udane karmienie co możesz zrobić, to odseparowanie się od wszystkich rad w stylu „Daj mu tę butelkę” i skupienie się na walce o laktację. W tym celu postępuj według następującego planu:Zapomnij na chwilę o wszystkich innych sprawachNie gotuj, ale zamawiaj obiady. Nie sprzątaj. Nie zapraszaj gości albo wręcz odwołaj wizyty. Twoim zadaniem na kolejne 2-3 dni jest walka o laktację, tylko i się z maluszkiem do dużego łóżka i zostańcie tam… przez kilka z przymrużeniem oka, ale nie do końca. Doradcy laktacyjni podkreślają, że w okresie kryzysu należy podawać dziecku pierś jak najczęściej, nawet co 30-40 minut, więc rzeczywiście najwygodniej będzie wam w łóżku. Weź pilota do ręki, włącz sobie maraton serialowy i karm, karm, karm. Takie zwariowanie karmienie "na okrągło" nie potrwa dłużej niż 2-3 się na walkę o karmienie piersiąNastaw się pozytywnie. W przerwie między karmieniami mów sobie, że to, co robisz, jest dobre. Drażnij brodawki, jeśli malec nie chce pić, pobudzaj laktację laktatorem. Bądź pewna siebie – nie robisz dziecku krzywdy, tylko pokonujesz o pomocJeżeli miną dwa dni a ty będziesz czuła, że sobie nie radzisz, poproś o pomoc doradcę laktacyjnego. Z pewnością ją uzyskasz, dzięki czemu zyskasz większe szanse na powrót do sprawnego karmienia piersią i poczujesz się dużo, dużo spokojniejsza – będziesz przecież w rękach ekspertów . Wycieranie się meszka płodowego. Rodzice niekiedy zastanawiają się, jak się pozbyć lanugo u dziecka. Najczęściej jednak zniknie ono samo niedługo po porodzie w wyniku naturalnego wycierania się. Bardzo pomaga w tym codzienna pielęgnacja skóry noworodka, np. kąpiele, masowanie ciałka.
Kryzys laktacyjny może się pojawić na każdym etapie karmienia piersią. Co to takiego? Jak się objawia kryzys laktacyjny? Kiedy się pojawiają i ile mogą trwać kłopoty z ilością produkowanego pokarmu? Kryzys laktacyjny Kryzys laktacyjny to całkowicie naturalny proces, który wynika zwykle ze skoków rozwojowych dziecka i, co za tym idzie, zwiększonego zapotrzebowania na mleko mamy. W obliczu ciągłego głodu malucha organizm może mieć trudności ze zwiększeniem produkcji pokarmu, co skutkuje chwilowym niedoborem mleka w piersiach. Taki kryzys laktacyjny ma zazwyczaj charakter przejściowy. Kryzysy laktacyjne mogą się pojawić także w wyniku: choroby, nadmiernego stresu, nieprawidłowego karmienia dziecka, odchudzania się, stosowania restrykcyjnej diety eliminacyjnej, zaburzeń hormonalnych, zbyt rzadkiego lub nieregularnego karmienia, zmęczenia. Po czym poznać kryzys laktacyjny? Typowym objawem jest uczucie pustych piersi. Biust wydaje się miękki i mniejszy, a wszelkie próby wydobycia pokarmu kończą się fiaskiem, co wpływa na pogorszenie nastroju karmiącej kobiety. Kryzysy laktacyjne wpływają także na zachowanie dziecka – w wyniku niedoboru pokarmu u mamy jest ono niespokojne, płacze oraz sprawia wrażenie wiecznie głodnego. Kryzys laktacyjny – kiedy się pojawia? Kryzysy laktacyjne pojawiają się w określonym czasie laktacji, ma to związek ze skokami rozwojowymi u dziecka. Kiedy? Kryzys laktacyjny przypada zwykle na 3. oraz 6. tydzień życia dziecka, by następnie powrócić w 3. i 6. miesiącu. Występowanie kryzysów laktacyjnych wskazuje na prawidłowy rozwój dziecka – po każdym z nich maluch ma tzw. skok rozwojowy i zdobywa nową umiejętność: kryzys laktacyjny 3. tydzień – wyostrzają się zmysły dziecka: węch, wzrok, słuch oraz dotyk, kryzys laktacyjny 6. tydzień – niemowlę zaczyna kontrolować rączki, podnosić główkę i rozróżniać bodźce, kryzys laktacyjny 3. miesiąc – maluch wodzi wzrokiem za przedmiotami i wyciąga po nie rączki, bierze je także do buzi, wkrótce zacznie także rozumieć kolejność prostych zdarzeń, kryzys laktacyjny 6. miesiąc – dziecko zaczyna dostrzegać, kto jest bliski, może przejawiać także bunt wobec rozstania z mamą. Kryzys laktacyjny – ile trwa? Każdy kryzys laktacyjny trwa od 2 do maksymalnie 7 dni. Tyle dni potrzeba, aby gruczoły mleczne przyzwyczaiły się do produkcji większej niż zazwyczaj ilości mleka. W okresie kryzysu laktacyjnego należy zatem zachować spokój oraz uzbroić się w cierpliwość. Gdy brakuje mleka, absolutnie nie należy rezygnować z karmień na rzecz mleka modyfikowanego, wręcz przeciwnie – wskazane jest przystawianie niemowlęcia tak często, jak się da, żeby pobudzić laktację. Kryzys laktacyjny w 3. miesiącu – ile trwa? To zależy od postępowania karmiącej Aby skrócić czas trwania kryzysu laktacyjnego, należy: dobrze się odżywiać, dużo odpoczywać, przystawiać dziecko jak najczęściej do obu piersi (w dzień nawet co 1-2 godziny, a w nocy co 3), stymulować piersi poprzez odciąganie pokarmu laktatorem – to specjalne urządzenie, ręczne lub automatyczne, które symuluje ruchy ssące dziecka, co pomaga w pobudzeniu laktacji. Dodatkowym plusem jest możliwość odciągnięcia pokarmu i przechowania go na później w celu podania maluchowi, unormować godziny karmienia. Jeżeli po kilku dniach piersi nadal produkują za mało mleka, warto zgłosić się do poradni laktacyjnej.
Pierwszy (bo nie jedyny) kryzys przywiązaniowy (to naukowa nazwa tego zjawiska) pojawia się w drugiej połowie pierwszego roku życia. Kolejne epizody mogą się pojawiać u dzieci do 3. roku życia, potem lęk separacyjny stopniowo zanika. Lęk separacyjny może być jednak niepokojący, a i stać się zaburzeniem. Rozumiany jako zaburzenie Rozwój niemowlaka w 6. tygodniu W 6 tygodniu życia dziecko już coraz mniej przypomina nieporadnego noworodka. Napięcie mięśniowe słabnie – rączki i nóżki nie są już silnie przygięte, jak na samym początku. Odczuwasz to, ubierając niemowlę – rączki łatwiej włożyć do rękawów, a nóżki w nogawki śpioszków. Nadal utrzymuje się większość odruchów noworodkowych (wrodzonych). Na tym etapie życia są naturalne. Będą jeszcze towarzyszyć dziecku przez kilka tygodni lub miesięcy. Co nowego w rozwoju fizycznym? W 6. tygodniu życia niemowlę staje się coraz sprawniejsze: ćwiczy mięśnie szyi, karku i tułowia (szczególnie w pozycji na brzuszku) leżąc na brzuchu coraz częściej i na dłużej unosi główkę (na wysokość 3-4 cm) podnosi nóżki wraz z główką lub na przemian próbuje utrzymywać głowę w pozycji pionowej (koniecznie musisz ją nadal podtrzymywać) zaczyna zarastać tylne ciemiączko (między 6. tygodniem a 4. miesiącem życia dziecka). Inne ważne osiągnięcia dziecka Choć może ci się wydawać, że w momentach czuwania twoje 6-tygodniowe dziecko po prostu sobie leży, w tym czasie niemowlak wciąż się uczy i wypróbowuje nowe umiejętności. Coraz lepiej widzi przedmioty znajdujące dalej niż 25 cm Potrafi dłużej skupić wzrok na jednym przedmiocie Zaczyna śledzić przedmioty poruszające się po łuku. Doskonali widzenie obuoczne. Ćwiczy aparat mowy – w ciągu pierwszych 6 tygodni życia repertuar jego dźwięków wzbogaca się aż czterokrotnie w porównaniu z wyjściowym. Zaczyna świadomie się uśmiechać – wcześniej był to uśmiech anielski Potrafi się złościć – np. gdy za szybko odkładasz je łóżeczka. Jak wspomagać rozwój dziecka? Dziecko najlepiej rozwija się psychicznie wtedy, kiedy ma bliski fizyczny kontakt z mamą lub tatą – dowodzą badania. Dlatego staraj się jak najczęściej dotykać je, tulić, głaskać, masować i całować. Nie bój się – nie rozpieścisz niemowlęcia. Staraj się też przestrzegać stałych pór spacerów, kąpieli i innych czynności pielęgnacyjnych. Już 6 tygodniowe niemowlę oczekuje na pewne rutynowe czynności – radośnie wymachuje rączkami i kopie nóżkami, kiedy do pokoju wchodzi mama, lub gdy słyszy jej głos. Mimika twarzy zdaje się wyrażać: „mamo, weź mnie na rączki!”. Jak bawić się z dzieckiem? Aby stymulować rozwój koordynacji wzrokowej, umieść kolorowy przedmiot w odległości ok. 30 cm od twarzy dziecka i powoli zataczaj nim kręgi, obserwując, czy dziecko podąża za nim wzrokiem. Nie przejmuj się, jeśli jeszcze nie potrafi wykonać oczami pełnego kręgu – koordynacja wzrokowo-ruchowa wciąż się rozwija. Co jeszcze zainteresuje dziecko: dźwięki pozytywki karuzelka nad łóżeczkiem grzechotki, dzwoneczki muzyka (nie tylko kołysanki, ale też muzyka klasyczna, smooth jazz, spokojny pop). Wisząca nad łóżeczkiem karuzela z pozytywką potrafi zająć niemowlaka na dłuższą chwilę. Jest kolorowa, obraca się i w dodatku wydaje przyjemne dźwięki. Jeśli szukasz karuzeli dla swojego maleństwa, sprawdź te poniżej. Są naprawdę śliczne! Pielęgnacja i zdrowie niemowlaka Twoje 6-tygodniowe dziecko lubi wszelkie rytuały pielęgnacyjne. Regularne pory spacerów, kąpieli i spania dają mu poczucie bezpieczeństwa. Jeśli dzień niemowlęcia wypełnia chaos, maluch może stać się marudny i płaczliwy (szczególnie pod koniec dnia), a nawyk ten może się utrwalić nawet na kilka lat (jest to tzw. wybicie ze snu). W rezultacie zaśnięcie niemowlęcia wynikać będzie nie z naturalnej potrzeby snu, lecz ze zmęczenia płaczem i krzykiem. Pierwsza wizyta u pediatry W 6. tygodniu odbywa się pierwsza wizyta kontrolną u pediatry. To tzw. wizyta szczepienna. Podczas niej lekarz dokładnie zbada dziecko, zważy je i zmierzy. Podda również je szczepieniom. Zgodnie z kalendarzem szczepień dziecko otrzyma: drugą dawkę szczepionki przeciwko WZW B pierwszą dawkę szczepionki na błonicę, tężec i krztusiec (DTP) Przygotowując się do wizyty u pediatry, spisz na kartce lub w telefonie pytania, które chcesz zadać. W gabinecie pochłonięta zabawianiem dziecka możesz zapomnieć, czego chciałaś się dowiedzieć. Dieta niemowlaka Czy karmisz piersią, czy butelką staraj się, by dziecko nie traktowało karmienia, jak sposobu na uspokojenie. Jeśli maluch zbyt długo ssie pierś albo przy niej przysypia, włóż palec w kącik jego ust, to pozwoli ci wyjąć brodawkę. Karmienie piersią Martwisz się, że piersi są miękkie, choć wcześniej były wezbrane, pełne mleka. To naturalne w tym okresie. Nawał pokarmu się zakończył, teraz piersi produkują dokładnie tyle mleka, ile potrzebuje dziecko. Karmienie butelką Apetyt dziecka z tygodnia na tydzień rośnie. Staraj się jednak przygotowywać porcje mleka dokładnie według przepisu na opakowaniu. Nigdy nie dosypuj więcej proszku niż przewiduje instrukcja. To prosty sposób na pojawienie się kłopotliwego zaparcia u niemowlęcia. Jeśli maluch jest głodny, lepiej podać mu większą porcję niż zagęścić mleko. Co może niepokoić? Złość na dziecko – kochasz swoje dziecko, ale masz wyrzuty sumienia, że czasami się na nie denerwujesz? Wiele matek czuje podobnie. Pojawienie się dziecka to ogromna zmiana w życiu. Dziecko w tym okresie całkowicie cię absorbuje, nie pozostawiając odrobiny czasu dla siebie. Pomyśl, że właśnie teraz, będąc z dzieckiem 24 godziny na dobę, dajesz mu depozyt szczęścia na całe życie: swoją miłość i opiekę. Zobaczysz, jeszcze kiedyś zatęsknisz za czasem, kiedy twoje dziecko było takie malutkie. Brak skierowania na USG stawów biodrowych – pierwsze USG bioderek wykonuje się między 2–4. miesiącem życia dziecka. Doświadczony pediatra i ortopeda rzadko potrzebuje tego badaniu. Kieruje na nie, jeśli ma wątpliwości co do prawidłowego rozwoju bioderek. Badania USG są bezpieczne dla zdrowia (rentgenowskie zaleca się tylko w wyjątkowych przypadkach), ale nie należy robić ich zbyt często. Więcej o 6. tygodniu Ratunku, mam dość! 5 najczęstszych problemów z karmieniem piersią W którym centylu jest twoje dziecko? (Siatki centylowe online) 8 trików, które ułatwią kąpiel niemowlaka 7 zakazanych produktów w czasie karmienia piersią 10 sposobów, by zapobiec SIDS - śmierci łóżeczkowej niemowląt Jak rozpoznać i leczyć stulejkę u niemowlaka? Karmienie niemowlaka. W 13. tygodniu życia podstawą diety pozostaje mleko. To najczęściej dobry dla mamy i dziecka okres – laktacja jest już unormowana, a dziecko ma stałe pory jedzenia. Karmienie piersią. Nie podawaj jeszcze żadnych dodatkowych produktów. Twoje mleko doskonale zaspokaja wszystkie żywieniowe potrzeby. Twoje maleństwo w ciągu pierwszego roku życia niezwykle intensywnie się rozwija zarówno pod względem fizycznym jak i psychicznym. Rozwój mózgu i układu nerwowego dziecka powoduje, że niemowlę zaczyna odczuwać intensywniej dochodzące do niego bodźce. To właśnie ta intensywność doznań zmieniającego się świata może powodować duży stres u niemowlęcia a co za tym idzie większą płaczliwość, problemy ze snem, ogólny niepokój i rozdrażnienie to skok rozwojowy?Patrzysz na swojego aniołka i nie wiesz, co mu dolega wczoraj był pogodny i roześmiany a dziś nic go nie uspakaja. Być może twoje maleństwo weszło właśnie w fazę skoku rozwojowego. Skok rozwojowy u niemowlęcia poprzedzony jest bezpośrednio okresem, kiedy dziecko jest marudne, płaczliwe i ma problemy ze spaniem, gorzej je, jest bardziej krzykliwe lub przeciwnie jest cichsze niż przedtem; chce być jak najbliżej mamy, bo w jej ramionach czuje się tym okresie może niekiedy się wydawać, że dziecko jakby cofnęło się w swoim rozwoju i nie potrafi robić tego, co jeszcze wczoraj miało świetnie opanowane. Gdy następuje skok rozwojowy często ma się wrażenie, że dziecko nauczyło się wielu nowych rzeczy dosłownie przez jedną początku okresy marudzenia poprzedzające skok są krótkie, mogą trwać parę dni a im dziecko jest starsze, tym okresy te są dzieci urodzone np. 2 tyg. później przechodzą swój skok rozwojowy 2 tyg. wcześniej i odpowiednio dzieci urodzone wcześniej przechodzą to później. Wszystko związane jest z rozwojem mózgu wszystkie dzieci umieją robić to wszystko, co jest przypisane do danego skoku rozwojowego – różne dzieci preferują różne czynności i różnie intensywnie je skoków rozwojowych u niemowlęciaskok rozwojowy w 5 tygodniu życia - wrażeniaDziecko zaczyna być bardziej uważne i ”obudzone”, wszystkie zmysły są wrażliwsze niż wcześniej. Od tej pory dziecko słyszy, widzi czuje zapach i smak zupełnie inaczej niż dotąd i to może sie mu wydawać niezrozumiale i przerażające. Jedynym sposobem wyrażenia tego strachu jest krzyk i płacz oraz szukanie bezpieczeństwa w ramionach umiejętności u niemowlęcia:Patrzy słucha uważniej i dłużejJest bardziej świadome dotyku, zapachówUśmiecha się po raz pierwszy lub częściej niż przedtemUkład pokarmowy może funkcjonować lepiej np. dziecku odbija się rzadziej, rzadziej ulewaMoże płakać prawdziwymi łzami po raz pierwszyskok rozwojowy pomiędzy 7 a 9 tygodniem życia - wzoryNiemowlę w 8 tygodniu zaczyna rozróżniać wzory w dźwiękach, zapachach i smaku. Zauważa też, że jego dłonie należą do niego. Dziecko zaczyna mieć kontrolę nad swoimi ruchami, ale nadal są one umiejętności u niemowlęcia:Podnosi głowęKopie nóżkami i macha raczkamiDotyka przedmiotówPróbuje złapać przedmiotTrzyma przedmiotPatrzy na ludzi wokółPrzygląda się twarzomPatrzy na przedmioty, które się świecąWydaje krótkie dźwięki i słucha siebie samegoLubi słuchać piosenekskok rozwojowy pomiędzy 11 a 12 tygodniem życia - niuanseW wieku 12 tygodni dziecko uczy się rozumieć delikatne różnice np. w tonie głosu i zachowywać się zróżnicowanie. Ruchy dziecka są bardziej „miękkie”, kiedy wyciąga rączki, by coś schwycić lub gdy odwraca głowę śledząc jakiś umiejętności u niemowlęcia: Potrafi skoordynować ruchy oczu i głowy śledząc ruch przedmiotu czy osobyPodnosi się do pozycji siedzącej trzymając się Twoich dłoniOdpycha się obiema nóżkami leżąc w foteliku lub na kocuŁapie przedmioty obiema raczkamiWkłada wszystko do buziOgląda i bawi się rączkamiZauważa, że może piszczeć i zmienia ton głosuRobi bąble ze ślinyWyraźnie daje do zrozumienia, że jest znudzone, gdy np. - zbyt długo patrzy na ta sama zabawkęskok rozwojowy pomiędzy 14 a 19 tygodniem życia - wydarzeniaMarudne okresy zaczynają być coraz dłuższe, mogą trwać nawet do 6 tygodni i zacząć się już w 14-tym tygodniu życia niemowlęcia. Dziecko w 19 tygodniu zaczyna rozumieć zdarzenia, w sensie krótkich sekwencji, czyli może np. nauczyć się wyciągnąć rękę po zabawkę, złapać ją jedna ręka, potrząsnąć, przekręcić i włożyć do buzi. Dziecko może łączyć dźwięki– np mamama, umiejętności niemowlęcia:Przekręca się z pleców na brzuch lub odwrotniePróbuje raczkowaćPodpiera się na rękach i podnosi tułówLubi ruszać ustami, wystawiać językMoże wziąć przedmiot do jednej reki i przełożyć go do drugiejWkłada rzeczy, rękę mamy, taty do buzi, żeby je zbadać, ugryźćPróbuje uderzać zabawkami o stółZrzuca świadomie zabawki na podłogęSzuka rodzicówReaguje na własne odbicie w lustrze radością lub strachemReaguje na własne imięRozumie słowaWymawia nowe dźwięki vvv,sss, zzz, rrr itdUżywa spółgłosekWyciąga ręce, gdy chce by je podnieśćCmoka ustami, gdy jest głodneOdpycha butelkę/pierś, gdy sie najeMoże przesadnie reagować, np zakasłać jeszcze raz, gdy rodzice zareagowali na poprzednie zakasłanieskok rozwojowy pomiędzy 22 a 26 tygodniem życia - relacje, pojawia się lek separacyjnyOkres marudzenia może zacząć się już około 23 tygodnia i trwać około 4 tygodni. Typowe dla tego okresu jest na przykład to, ze dziecko źle śpi i wydaje się mieć koszmary senne, jest nieśmiałe w stosunku do obcych, nie ma apetytu, nie chce, żeby zmieniać mu pieluchę czy ubranie. Dziecko zaczyna widzieć i rozumieć różne relacje/ fizyczną odległość pomiędzy przedmiotami i pomiędzy ludźmi w szczególności, odległość pomiędzy nim samym a rodzicami. Ta świadomość może być dla dziecka absorbująca i interesująca dla dziecka jest w tym okresie obserwacja położenia różnych rzeczy wobec siebie – rzeczy mogą być w sobie wzajemnie, na sobie, pod sobą itd. Dziecko zaczyna zauważać jak wpływać na rozwój wypadków, co robić żeby się coś zadziało. Wyłącznik światła jest super dla tego rodzaju eksperymentów!Dziecko zaczyna zauważać, ze niektóre rzeczy/sytuacje są ze sobą związane. Np. ze klucz przekręcony w dziurce w drzwiach wejściowych oznacza, ze tata jest w domu!Fizycznie dziecko zaczyna lepiej koordynować swoje ruchy, raczkowanie idzie mu coraz ważne jest, by pamiętać, ze dla każdego dziecka świat relacji będzie innym – własnym- przeżyciem – całkowicie opartym na tych umiejętnościach, które dziecko zdobyło w poprzednich skokach umiejętności niemowlęcia:Siada samoChwyta małe przedmioty za pomocą palca wskazującego i kciukaUmie uderzać dwoma przedmiotami o siebie trzymając je w oby dłoniachWyjmuje zabawki ze skrzynki i wkłada je do skrzynkiPrzenosi wzrok z jednego obrazka na drugi w książce z obrazkamiObserwuje ruchy osoby, która się dziwnie zachowujePatrzy uważnie na szczegóły np. na metkę przyszytą do misiaNaśladuje machanie raczka na pożegnanieProtestuje, gdy mama czy tata wychodziskok rozwojowy pomiędzy 33 a 37 tygodniem życia - kategorieOkoło 36-40 tygodnia Twoje dziecko zaczyna zauważać i rozumieć, że świat można podzielić na grupy. Dziecko zauważa, ze rzeczy mogą mieć cechy wspólne np. mogą brzmieć lub pachnieć badacze uważają, ze w tym okresie zaczyna rozwijać się inteligencja. Kiedy dziecko zaczyna dzielić świat według kategorii jego sposób myślenia zaczyna być podobny do myślenia dorosłych. Dlatego zaczynamy lepiej rozumieć własne dzieci, ponieważ myślą w podobny sposób do umiejętności niemowlęcia:Pokazuje, ze rozpoznaje kształtyPokazuje, ze uważa, iż coś jest zabawne – za pomocą - gestów czy odgłosówPociesza/przytula swoje zabawkiRobi miny do własnego odbicia w lustrzePo raz pierwszy jest zazdrosne, gdy mama lub tata przytula inne dzieckoBierze inicjatywę do zabawyskok rozwojowy pomiędzy 41 a 48 tygodniem życia - sekwencjePomiędzy 44-48 tygodniem życia, dziecko zaczyna znajdować i tworzyć sekwencje za pomocą wszystkich swoich poprzednim skoku dziecko często rozbierało przedmioty na części po to, by je zbadać – obecnie zacznie je w tym celu składać – na przykład budować więżę z klocków zamiast burzyć zbudowaną dziecko zaczyna rozumieć, że niektóre zdarzenia zazwyczaj następują po sobie i że wie, jakie następne zdarzenie nastąpi po umiejętności niemowlęcia:Wskazuje na rzeczy i chce byś je nazywałMówi ”nie”, gdy nie chce czegoś zrobićUmie udawać głosy zwierzątWie, co pasuje do siebie i może włożyć okrągły klocek do okrągłej dziuryPróbuje rysować na papierzePróbuje uczyć się chodzić pchając np chodzik czy krzesłoZnajduje coś do wspinania, jeśli chce się do czegoś dostaćSchodzi tyłem z kanapy czy schodówPróbuje celować, gdy rzuca piłkąWyraźnie daje do zrozumienia, ze chce się z Tobą bawićSzuka przedmiotu, który ukryłaśUkrywa przedmiot samo, czeka i śmieje się, gdy go znajdzieszDaje Ci posmakować, to, co samo jak wspierać rozwój niemowlęcia podczas skoków rozwojowych Noworodki nie potrafią oddychać przez usta do około 6 tygodnia życia. Stąd też zaburzenia drożności nosa są w tej grupie wiekowej szczególnie niebezpieczne. Z tego artykułu dowiesz się, jakie mogą być przyczyny wystąpienia sapki, w jaki sposób rozpoznać jej objawy oraz co zrobić w przypadku tego typu zaburzeń oddychania u Dzisiaj byliśmy u pediatry, aby skonsultować wyniki badania krwi naszej Weronisi. Wiedzieliśmy, że niektóre parametry odbiegają od normy, ale chcieliśmy poznać opinię fachowca... Pani doktor stwierdziła, że wyniki morfologii potwierdzają jej wcześniejsze przypuszczenia - bladość Wronisi to skutek niedoboru żelaza. Podobno bardzo często pojawia się on u niemowląt, którym wprowadza się nowości w jadłospisie, czyli około 6-9 miesiąca. Jest to tzw. kryzys trzeciego kwartału. Wynika on z faktu, że dziecko urodzone w terminie ma zapasy żelaza wystarczające na pierwsze 6 miesięcy życia - u wcześniaków te zapasy są mniejsze. A mleko matki jest niestety ubogie w ten pierwiastek. Jeśli w tym okresie dieta niemowlaka nie zostanie wystarczająco wzbogacona przez produkty zawierające żelazo, to może pojawić się niedobór żelaza. Rozszerzenie diety niemowlaka o produkty bogate w żelazo jest o tyle istotne, że utrzymujący się niedobór żelaza w organizmie może prowadzić do anemii (niedokrwistości), która negatywnie będzie wpływać na prawidłowość rozwoju dziecka. Jednakże wyniki Weronisi tylko nieznacznie odbiegają od normy, więc nie powinniśmy się bardzo martwić. Mamy za to zadanie domowe: wzbogacić dietę Weronisi o produkty bogate w żelazo. Musimy więc podawać w zupkach-papkach dużo zielonych warzyw takich jak brokuły czy groszek. Z czasem zaś mamy podać szpinak i żółtko jaja. Tymczasem NIE WOLNO podawać wątróbki, która z jednej strony jest bogatym źródłem żelaza, a z drugiej strony zawiera szkodliwe toksyny. Cały czas mamy podawać też kaszki wzbogacone żelazem. Dla potwierdzenia diagnozy o niedoborze żelaza mamy wykonać dokładniejsze badania krwi. W tym celu mamy się wybrać do poradni hematologicznej. Przez 6 pierwszych tygodni życia nocne karmienie dziecka jest obowiązkowe – bez względu na to, czy ssie pierś, czy butelkę z mlekiem modyfikowanym. Noworodek ma tak mały żołądek, że zjada niewiele i dość szybko znowu jest głodny, więc karmienie piersią w nocy jest koniecznością.
Kolka u noworodka najczęściej pojawia się około 3. tygodnia życia i trwa przez kolejne 3 miesiące. Jest trudnym sprawdzianem dla rodziców. Nieustanny płacz dziecka i bezsilność wywołana tym, że rodzice nie mogą mu pomóc, powoduje frustrację, złość, obniżenie nastroju. W wielu związkach pojawia się wtedy kryzys. Jak przetrwać ten trudny czas? Kolka u noworodka i niemowlaka to jeden z największych sprawdzianów dla związku. Po przyjściu na świat dziecka życie młodych rodziców wywraca się do góry nogami. Jest to rewolucja nagła - jeszcze dzień przed porodem ich potrzeby były najważniejsze, a już kolejnego dnia zostały zepchnięte na boczny tor. Zmiana toku myślenia i pogodzenie się z myślą, że to nie oni teraz się liczą, ale dziecko, jest trudna. A jeśli jeszcze noworodek ma kolki, w związku bardzo szybko może pojawić się kryzys (często zresztą nazywany "kryzysem pierwszego dziecka"). Kolka u noworodka testem dla związku Gdy noworodek nie ma kolek, po kilku tygodniach rodzice oswajają się z nową sytuacją i wypracowują sobie nowy rytm dnia codziennego. Jeśli niemowlę jednak cierpi na kolki, sprawa staje się dużo trudniejsza. Narastające zmęczenie, ciągły płacz dziecka, którego nic nie jest w stanie uspokoić, wywołują złość, zniechęcenie, frustrację. Szybko odbija się to na związku. Trzeba nie lada cierpliwości, żeby po miesiącach bezustannego krzyku, nie poddać się negatywnym emocjom. Według badań naukowców kolka u noworodka może spowodować nawet depresję u rodziców! Jak poradzić sobie z kolką u noworodka? Przede wszystkim trzeba dać sobie czas. Kolka u noworodka najczęściej mija po ukończeniu 3. miesiąca życia, gdy układ pokarmowy dziecka dojrzewa. Nie da się tego przeskoczyć, nie warto więc tracić energii na walkę z czymś, na co nie mamy wpływu. Objawy kolki możemy łagodzić, ale najczęściej nie udaje się ich wykluczyć. Trudna sytuacja w domu wymaga od rodziców wiele cierpliwości. Najważniejszą rzeczą jest zachowanie spokoju. Wzajemne kłótnie i pretensje niczego nie zmienią, mogą tylko pogorszyć wasze samopoczucie i - paradoksalnie - spotęgować objawy kolki u dziecka. Maluch wyczuwa emocje rodziców, natychmiast się zorientuje, że mama jest zmęczona, zła i smutna. To sprawi, że przestanie czuć się bezpiecznie, zacznie jeszcze głośniej i mocniej płakać. Noworodek ma kolkę: co robić? Przez te pierwsze trzy trudne miesiące postarajcie się być dla siebie wsparciem. Zmieniajcie się w opiece nad dzieckiem, tak, żeby każde z was mogło zwyczajnie odpocząć, nie zapraszajcie gości, jeśli nie macie na to siły, nie dokładajcie sobie obowiązków. Dajcie sobie wewnętrzne przyzwolenie na to, żeby nie funkcjonować na najwyższych obrotach. Śpijcie tyle ile możecie, powoli przyzwyczajajcie się do nowej sytuacji. Jeśli wy się wyciszycie, wyciszy się również niemowlę. A o to przecież chodzi. Przyczyny kolki u noworodka Kolka u noworodka pojawia się w 3. tygodniu życia i trwa do miesiąca życia. Ból brzuszka wywołują gazy gromadzące się w jelitach. Są one spowodowane niedojrzałym układem trawiennym. To, co potęguje płacz u noworodka, to niedojrzały układ nerwowy maluszka. Maluch jest przestymulowany, nie radzi sobie z dużą ilością nowych bodźców, dlatego wciąż płacze i krzyczy. Trzy pierwsze miesiące życia, w których występuje kolka, są zgodnie z tą teorią okresem adaptacji do życia w nowym świecie. Niektórzy lekarze wskazują na związek między kolką u noworodka a stanem psychicznym mamy. Jeśli w ciąży kobieta jest nerwowa, przeżywa stresujące sytuacje, a po urodzeniu dziecka cierpi na depresję poporodową, jest większe prawdopodobieństwo, że u dziecka pojawi się kolka. Jak rozpoznać kolkę u noworodka? Kolkę u noworodka sugerują następujące objawy: niemowlę głośno płacze i krzyczy bez powodu - ma sucho, jest najedzone, nic mu nie dolega; płacz niemowlęcia pojawia się popołudniami i wieczorem; dziecka nie uspokaja bliskość mamy, nie daje się odłożyć do łóżeczka, cały czas chce być noszone na rękach; codzienny płacz może trwać nawet kilka godzin; dziecko prostuje i podkurcza nóżki, ma twardy brzuszek. Co na kolkę u noworodka? Kolkę u noworodka można próbować łagodzić, stosując kilka metod. Polecane są masaże rozluźniające na brzuszek, ciepłe okłady i kąpiele. U mam karmiących piersią bardzo ważną rzeczą jest również przestrzeganie diety i wykluczenie z niej produktów, które mogą przyczyniać się do wystąpienia kolki u noworodka (produkty wzdymające, mleczne, ciężkostrawne). U mam karmiących maluszka mlekiem modyfikowanym ważne jest zwrócenie uwagi na mleko. Być może zawiera zbyt dużą ilość białek, których brzuszek maluszka nie jest w stanie przetrawić. Warto skonsultować się z pediatrą, który może zalecić zmianę mleka modyfikowanego na takie, które ma obniżoną zawartość laktozy w porównaniu do tradycyjnego preparatu dla niemowląt i częściowo zhydrolizowane białka – mleko typu comfort.
Ssanie – kryzys trzeciego miesiąca. W trakcie pierwszego spotkania pytam rodziców, kiedy pojawiły się problemy z karmieniem piersią/butelką. Czasami już w pierwszych dniach, tygodniach. Często jednak słyszę, że pomiędzy 2. a 3. miesiącem lub tuż po trzecim miesiącu.

Autor: Katarzyna Chmielewska-WalasNiemowlę chce być wciąż przy piersi, sprawia wrażenie wciąż głodnego, a piersi jakby nie nadążały z produkcją mleka? To może być kryzys laktacyjny – sprawdź, jak go przetrwać. Kryzys laktacyjny – co to jest?Kryzysem laktacyjnym nazywamy moment, gdy gwałtownie zwiększa się zapotrzebowanie niemowlęcia na mleko mamy na skutek skoku rozwojowego. Dziecko instynktownie zaczyna zgłaszać się do piersi częściej i intensywnie ssać, aby „zamówić” więcej mleka. Kryzys laktacyjna trwa zwykle ok 2-3 dni. Kryzys laktacyjny – objawyDziecko chce być przy piersi o wiele dłużej i częściej niż wcześniejZwiększa się ilość nocnych pobudek na karmienieMoże być niespokojne i rozdrażnionePiersi sprawiają wrażenie miękkich i pustychKryzys laktacyjny - kiedy można się spodziewać? Kryzysy laktacyjne mogą się pojawiać w podobnym czasie, co skoki rozwojowe – najbardziej zauważalne są zwykle dwa: ten występujący około 5 tygodnia życia niemowlęcia, kryzys laktacyjny w 3 miesiącu (czasem 4 miesiąc). Często spotkać się możemy także z kryzysem laktacyjnym około dwa tygodnie po porodzie. Z kolei dalsze kryzysy laktacyjne: w okolicy 6, 9 i 12 miesięcy są odczuwalne zdecydowanie rzadziej (mogą się objawić jedynie częstym nocnym zgłaszaniem się do piersi). Okresy wzmożonego zainteresowania ssaniem piersi mogą nastąpić także koło 15-16 miesiąca, w okolicach półtora roczku, a także blisko drugich urodzin. To zapotrzebowanie na ssanie piersi jest zgłaszane o wiele rzadziej – głównie dlatego, że odsetek mam karmiących piersią dzieci starsze niż rok wciąż jest niewielki, ale także dlatego, że karmienie dzieci po roku jest już o wiele mniej schematyczne i związane z indywidualnymi zwyczajami mamy i dziecka. Sposoby na kryzys laktacyjny:Zachowaj spokój, wstrzymaj się z dokarmianiem dziecka mieszanką mleko zastępczą, sprawdź, czy niemowlę ma prawidłowe przyrosty i czy spełnione są wskaźniki skutecznego karmienia piersiąPostaraj się rozluźnić, pozwól dziecko ssać do woli. Im więcej bliskości między wami i kontaktu skóra do skóry tym większa będzie produkcja mlekaZadbaj o nawodnienie swojego organizmuMożesz wspomóc się herbatkami i preparatami na laktacjęW razie jakichkolwiek wątpliwości skontaktuj się z Certyfikowanym Doradcą LaktacyjnymUwaga, skontaktuj się z lekarzem lub SOR pediatrycznym, jeśli:dziecko nie moczy pieluch od kilku godzinnie przybiera na wadzema suchą śluzówkę w buzima zapadnięte ciemiączkodziecko śpi więcej niż zwykledługo utrzymuje się żółtaczkaPrzy każdej zmianie zachowania dziecka warto obserwować je uważnie, by nie przeoczyć objawów choroby. Warto wiedzieć, że dzieci przy każdym skoku rozwojowym i kryzysie laktacyjnym będą zachowywać się podobne. Pocieszające jest natomiast to, że po okresie burzy czeka nas kilka tygodniu spokoju - dziecko powinno spać dłużej i spokojniej oraz być nieco mniej również:Jak przechowywać odciągnięte mleko Autor Katarzyna Chmielewska-Walasz wykształcenia kulturoznawczyni, z zawodu dziennikarka i redaktorka o niecodziennym hobby: doradczyni noszenia dzieci w chustach i nosidłach miękkich. Współautorka książki "Notatki z rodzicielstwa bliskości" (Wyd. Harmonia 2018). Mama Hani i Zosi, redaktorka portalu w latach 2018-2020.

Zespół nerczycowy, zespół nefrotyczny ( łac. syndroma nephroticum) – zespół objawów chorobowych wywołany nadmierną nieskompensowaną utratą białka z moczem. Stan ten nazywa się białkomoczem, a w przypadku zespołu nerczycowego przekracza on 3,5 g/dobę lub 50 mg/kg masy ciała/dobę. Do objawów choroby należą obok
Każdy skok to moment zdobywania kolejnych zdolności przez malucha, poprzedzony okresem nagłego „regresu”, kiedy to istotnie zmienia się zachowanie dziecka. Może być ono wtedy rozdrażnione, płaczliwe, niechętne do zabawy i wykorzystywania zdobytych już umiejętności, łaknące bliskości z rodzicami. Czym są skoki rozwojowe dziecka? Czy pojawiają się u wszystkich niemowląt? Okres noworodkowy i niemowlęcy jest w życiu dzieci bardzo intensywnym czasem, ponieważ ich rozwój jest wtedy najbardziej dynamiczny. Zdobywanie kolejnych umiejętności psychoruchowych jest sprawą indywidualną każdego malucha i uzależniony jest zarówno od czynników środowiskowych, jak i wrodzonych. Czas i kolejność ich pojawiania się można określić jedynie w przybliżeniu. Orientacyjny schemat rozwoju dziecka opisywany jest za pomocą tzw. kamieni milowych. Teoria skoków rozwojowych pojawiła się w latach 90. XX w., została stworzona i opisana przez holenderskiego biologa behawioralnego Franciscusa Plooija i jego żonę Hetty van de Rijt, antropolog i psycholog. W oparciu o swoje badania dotyczące młodych szympansów, przeprowadzili oni obserwacje rozwoju dzieci do 2. roku życia. Na ich podstawie wyodrębnili 10 skoków rozwojowych obejmujących pierwszych dwadzieścia miesięcy życia dziecka. Zjawisko skoków rozwojowych tłumaczone jest przeciążeniem bodźcami rozwijającego się układu nerwowego dziecka. Innymi słowy – „jeden mały krok w tył, duży krok naprzód”. Jak rozpoznać skok rozwojowy? W książce Hetty i Francisa „The Week Wonders” wyróżnione zostały następujące skoki rozwojowe: 4.–5. tydzień życia Pierwszy krok rozwojowy następuje w tygodniu życia. Zdolność percepcji bodźców jest już większa niż przy urodzeniu, wzrok dziecka wyostrza się, jego mobilność wzrasta (potrafi odwracać głowę, trzymać rączki przed twarzą), rozpoznaje głos matki, zaczyna się też świadomie uśmiechać (jest to tzw. uśmiech społeczny) i jest bardziej zainteresowane otoczeniem – czas drzemek stopniowo skraca się, a okres aktywności wydłuża. Dźwięki, światło, zapachy, dotyk – wszystko staje się bardziej intensywne i dlatego może budzić strach i niepokój malucha. Bobas może być bardziej płaczliwy, mieć trudności z zasypianiem i potrzebować nieustannego bliskiego kontaktu z mamą – znajomy zapach, głos, dotyk, ciepło będą działać na niego kojąco i wyciszająco. Dowiedz się także, co oznacza termin High Need Baby. 8. tydzień życia Drugi skok rozwojowy następuje ok. 8. tygodnia życia, na przełomie miesiąca. Określa się go jako „świat wzorów/wzorców”. Malec zaczyna rozpoznawać pewne schematy i kojarzyć powiązane ze sobą czynności (np. mama+fotel=karmienie). W dalszym ciągu rozwija się jego wzrok. Zaczyna interesować się różnymi wzorami, kształtami, fakturami (szczególnie kontrastowymi) – cieniami na ścianie, własnymi rączkami, zabawkami. Rozpoznaje twarz mamy i taty, uważnie obserwując ich mimikę, może mniej entuzjastycznie reagować na nowe twarze. Jest bardziej aktywny fizycznie – podnosi główkę, wymachuje rączkami i nóżkami, ćwicząc koordynację ruchową i rozwijając powoli kontrolę nad własnym ciałem, potrafi utrzymać także zabawki. Zaczyna wydawać określone dźwięki. U niektórych dzieci mogą pojawić się problemy ze snem lub z karmieniem – dziecko nie ssie butelki/piersi, jednak płacze przy ich odstawianiu. Karmienie w tym przypadku stanowi drugorzędny cel dla malucha – sam kontakt z butelką/piersią działa na nie uspokajająco. Dziecko w czasie kolejnego skoku rozwojowego może być marudne, potrzebować kontaktu z bliską osobą i wyciszenia. 10.–12. tydzień życia W kolejnym etapie rozwoju u niemowląt wzrasta ich zainteresowanie otoczeniem – zaczynają skupiać się na detalach (na różnicach w natężeniu dźwięków i światła, różnym tonie głosu). Świadomie zwracają się w kierunku interesującego ich dźwięku. Dziecko samo zaczyna modulować głos, piszcząc i głużąc, bawi się też, robiąc bąbelki ze śliny. Wyraźnie zauważalna zamiana zachodzi w rozwoju ruchowym – jego ruchy nabierają płynności, zaczyna odpychać się nóżkami, łapać przedmioty oburącz, wodzić wzrokiem za poruszającym się przedmiotem. Po drugim skoku rozwojowym niemowlęta stają się bardziej niezależne – mogą nie wymagać aż takiej uwagi, jak wcześniej, jednak wraz z nadejściem trzeciego skoku, zachowują się wprost przeciwnie. Stają się też bardziej nieśmiałe, ciche, częściej ssą kciuk lub smoczek. Innym znakiem nadchodzącego skoku jest całkowite zaburzenie dotychczasowego rytmu dnia – problemy ze snem (częste pobudki w nocy lub wcześnie rano, odmowa drzemek w ciągu dnia) oraz obniżenie apetytu. 18.–20. tydzień życia Czwarty skok to „świat wydarzeń” – dziecko zaczyna dostrzegać ciąg przyczynowo-skutkowy własnych działań: celowo potrząsa grzechotką, bo wie, że ta wyda dźwięk, zrzuca zabawki na podłogę, aby podniosła je mama, wyciąga rączki, aby je podnieść, bawi się w „akuku”. Jego mobilność wzrasta – zaczyna pełzać bądź raczkować, potrafi przekładać zabawkę z ręki do ręki, przewraca się z pleców na brzuch. Maluszek asekuruje się rączkami przed upadkiem do przodu w siadzie, umie wykonać płynnie kilka czynności następujących po sobie (np. sięgnięcie po zabawkę, przełożenie jej z ręki do ręki i włożenie do ust) lub płynnie powtarzać określone zadania (potrząsanie grzechotką, uderzanie w stół). Zaczyna reagować na swoje imię, mówić ciągami sylab (mama, dada, baba), rozpoznaje swoje odbicie w lustrze, ma swoją ulubioną zabawkę, kocyk. W komunikacji z innymi zaczyna rozpoznawać krótkie słowa (nie, tak itp.), reaguje krzykiem, jeśli coś pójdzie nie po jego myśli. 22.–26. tydzień życia Kolejny skok rozwojowy dotyczy wkraczania malucha w „świat związków”. Dziecko zaczyna dostrzegać dystans pomiędzy przedmiotami, osobami – pojawia się wówczas także lęk separacyjny. Niemowlę głośno protestuje, widząc oddalających się rodziców. Może być to bardzo uciążliwe dla opiekunów, ale właśnie w tym okresie malec potrzebuje dużej ilości wsparcia. Dziecko preferuje wtedy znane osoby, z bliskiego otoczenia, boi się obcych ludzi. W tym czasie bobas może także opierać się (dosłownie) i uciekać przed zmianą pieluchy (bo po prostu denerwuje go ta czynność). Jest to także czas wyrzynania się pierwszych mleczaków, co dodatkowo sprawia, że cały ten etap staje się dla wszystkich trudniejszy. Dziecko nabywa nowych umiejętności: zwiększa się zdolność utrzymania balansu ciała, co przekłada się na umiejętność samodzielnego siedzenia, bujania się. Maluch znacznie szybciej raczkuje lub pełza. Część dzieci zaczyna wstawać, umie chwytać przedmioty położone powyżej głowy. Świetną zabawą staje się wyciąganie rzeczy z szafek, ściąganie skarpetek, rozwiązywanie sznurówek, turlanie piłki po podłodze. Zaczyna rozumieć, że przedmioty mogą mieć różne położenie (w środku, na zewnątrz, nad, pod). Rozpoznaje krótkie zdania (nie rób tego, zostań, chodź, zrób papa). Zaczyna naśladować dźwięki, np. odgłosy zwierząt, auta, odgłosy kichania. Potrafi kiwać głową na „tak” i „nie”. Bardzo interesujące stają się przedmioty typu pilot, smartfon. Przeczytaj, jak można wspomagać naukę siadania u niemowlaka. 36.–40. tydzień życia Objawami zwiastującymi kolejny skok będzie zmiana zachowania (napady złości, mniejsza żywotność, domaganie się ciągłej uwagi), gorszy apetyt i sen, większa potrzeba bliskości. Od około 37. tygodnia można zauważyć pierwsze „nowości”. Maluch nabiera umiejętności kategoryzacji – potrafi wychwycić pewne cechy wspólne dla przedmiotów, zwierząt czy osób i zaliczyć je do jednej grupy (np. samochodziki pomimo tego, że różnią się kolorami, wszystkie są autami; banan i marchewka to rzeczy do jedzenia itp.). Bada różne przedmioty i je porównuje. W tym okresie dziecko ma już całkiem dobrze wyćwiczone chwytanie rzeczy między kciukiem a palcem wskazującym (jest to tzw. chwyt pęsetkowy). Powoli zaczyna sobie radzić z lękiem separacyjnym, chętniej się tuli i daje buziaki, rodzą się w nim także nowe uczucia, tj. zazdrość czy „empatia” (reaguje płaczem, gdy płacze inne dziecko, przytula misia, który upadł). Rozwija się jego poczucie humoru, naśladuje inne osoby, potrafi je rozpoznać i nazwać (oczywiście na swój dziecięcy sposób). Maluch staje się bardziej czynny w zabawie – inicjuje różne znane aktywności, np. zabawę klockami, czytanie książeczki, a także zamienia się rolami z rodzicem (np. ukrywa się w zabawie w chowanego). 41.–46. tydzień życia 41.–46. tydzień to wkraczanie w „świat sekwencji”. Maluch zaczyna zauważać, że aby osiągnąć zamierzony cel, musi wykonać pewną określoną sekwencję czynności, np. po naciśnięciu dzwonka do drzwi czeka i nasłuchuje, zanim kopnie piłkę próbuje się do niej zbliżyć. Zaczyna sam konstruować wieżę z klocków, wrzucać brudne ubrania do kosza na pranie – czasami mogą zdarzyć się jednak pomyłki i ubrania mogą wylądować w koszu na śmieci (chociaż „sekwencja” jest prawidłowa – podnieść i wrzucić). Dziecko podejmuje próby samodzielnego rozbierania się (np. zdejmowania skarpetek), zakładania butów, czesania włosów. Potrafi naśladować odgłosy zwierząt, coraz lepiej komunikuje się ze światem zewnętrznym (potrafi wyrazić odmowę słowem „nie”, zadowolenie, że coś mu smakuje – „mniam”, wskazuje kierunek, w którym chce się udać, potrafi także wskazać palcem przedmioty, osoby po usłyszeniu ich nazwy). Posługuje się (choć oczywiście jeszcze nieporadnie) łyżeczką, w trakcie posiłków częstuje swoim jedzeniem inne osoby, naśladuje ruchy innych osób w trakcie tańczenia. Polecane dla Ciebie kapsułki, odporność zł zestaw, olej, odporność zł płyn, szampon, bez barwników, bez sls, bez substancji zapachowych, bez sztucznych barwników, produkt naturalny, bez parabenów zł akcesoria zł Skoki rozwojowe dziecka w 2. i 3. roku życia Po ukończeniu 1. roku życia, dziecko staje się bardzo aktywnym obserwatorem świata. Doskonale orientuje się w swojej najbliższej przestrzeni – wie, gdzie leżą przedmioty w domu i gdzie ich szukać, potrafi wskazać paluszkiem w kierunku ulubionego placu zabaw, poznaje swój dom. Zna przynależność rzeczy do określonych osób, zaczyna je też kolekcjonować, np. zabawki. Świetnie bawi się w układanie nieskomplikowanych puzzli, zaczyna rysować. Rozwija się też jego poczucie czasu – przypomina sobie, co wydarzyło się dzień wcześniej, pamięta o ulubionych programach w telewizji, o obietnicach rodziców. Rośnie jego zainteresowanie architekturą – buduje bardziej kompleksowe budowle z klocków, układa zabawkowe linie kolejowe. W zakresie rozwoju mowy maluch rozumie już większość rzeczy i potrafi komunikować się ze zrozumieniem z innymi. Zaczyna wymyślać własne zabawy. Jest bardzo aktywne ruchowo, doskonali precyzyjne ruchy, co widać przy zapinaniu guzików, rysowaniu. Zaczyna kontrolować swoje potrzeby fizjologiczne i zazwyczaj pod koniec 3. roku życia jest już odpieluchowane. Czy to na pewno skok rozwojowy? Jak odróżnić go od problemów zdrowotnych? Skok rozwojowy wiąże się ze zmianą zachowania dziecka – staje się ono bardziej płaczliwe, marudne, wymaga więcej uwagi i bliskości z rodzicem, a im jest młodsze, tym trudniej odróżnić, czy źródłem płaczu nie jest np. ból. Objawami alarmowymi są: długo utrzymujący, nieutulony płacz, który nie mija mimo kołysania, tulenia, odmowa jedzenia, zwiększona męczliwość w trakcie karmienia. Innym niepokojącym sygnałem może być zahamowanie wzrostu i masy ciała. Postępująca regresja w zakresie psychomotorycznym także powinna skłonić rodziców do wizyty u pediatry, ponieważ może być objawem np. choroby metabolicznej i związanym z nią toksycznym uszkodzeniem układu nerwowego. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości ze strony rodziców, należy skierować się do pediatry, aby ten zbadał maluszka i ocenił rozwój dziecka. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły SIDS – syndrom nagłej śmierci noworodków Śmierć łóżeczkowa oznacza nagłą śmierć na pozór zdrowego dziecka poniżej 1. roku życia podczas snu. Przyczyna zgonu maluszka nie zostaje jednoznacznie ustalona, lecz znane są czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia SIDS. W jaki sposób można zapobiec nagłej śmierci łóżeczkowej? Ochrona dziecka przed upałem – o czym warto pamiętać? Odwodnienie, potówki, poparzenia słoneczne czy udar cieplny – to konsekwencje złej ochrony dziecka w czasie upału. Co robić, aby do nich nie dopuścić? Dowiedz się więcej, jak możesz skutecznie ochronić dziecko przed upałem. Ukąszenia owadów u dzieci – objawy i pierwsza pomoc. Co stosować na ugryzione miejsca? Ukąszenia owadów, zwłaszcza w sezonie letnim, przysparzają sporo problemów, gdyż mogą wywoływać silny świąd, obrzęk w miejscu ukłucia lub nawet prowadzić do zagrażającego życiu wstrząsu anafilaktycznego u osób uczulonych na jad insektów. Jak postępować w przypadku ukąszeń owadów u dzieci? Sapka niemowlęca – czym jest? Co robić, gdy się pojawi? Sapka powstaje na skutek niedrożności nosa noworodka lub niemowlęcia i objawia się utrudnionym oddechem i męczliwością podczas karmienia. Czy jest groźna? Co robić, gdy u małego dziecka wystąpi sapka? Kiedy należy udać się do lekarza? Podpowiadamy. Zapalenie spojówek u dzieci – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie spojówek u dzieci może mieć kilka przyczyn. Przeważnie ma ono podłoże bakteryjne, rzadziej wirusowe, dość często występuje także alergiczne zapalenie spojówek. Objawy, które się wówczas pojawiają to przede wszystkim świąd oczu, przekrwienie spojówek, obrzęk powiek oraz śluzowa lub ropna wydzielina sklejająca rzęsy. Leczenie zapalenia spojówek u pacjentów pediatrycznych jest uzależnione od czynnika, który go wywołał i może trwać od 5 dni do nawet kilku tygodni. Wnętrostwo (niezstąpione jądro) – rodzaje, przyczyny, leczenie Wnętrostwo jest wadą rozwojową, która polega na braku jednego lub obu jąder w mosznie. Niezstąpione jądro może znajdować się np. w pachwinie lub brzuchu. Schorzenie może być groźne, ponieważ zwiększa ryzyko rozwoju nowotworów jądra. Dowiedz się więcej na temat przyczyn, objawów, diagnostyki i leczenia wnętrostwa. Siatki centylowe – czym są? Jak interpretować wyniki? Siatki centylowe są normami rozwoju dziecka i służą do oceny ich prawidłowego wzrastania. Regularne pomiary oraz nanoszenie danych na siatki centylowe zgodne z płcią i wiekiem dziecka pozwalają wykryć nieprawidłowości w rozwoju dziecka i odpowiednio wcześnie wdrożyć diagnostykę i leczenie choroby podstawowej np. niedoboru hormonu wzrostu. Syndrom zapomnianego dziecka – czy można mu zapobiec? Przypadki pozostawienia dziecka w zamkniętym samochodzie zdarzają się i zdarzyć się mogą każdemu rodzicowi lub opiekunowi – wniosek ten, choć niewiarygodny, jest jednak prawdziwy. Wyniki badań pokazują bowiem, że tak działa ludzki mózg – w pewnych okolicznościach można zapomnieć nawet o dziecku będącym z nami w samochodzie. „Zapomnieć” wskazuje, że jest to problem pamięci, a nie wynik zaniedbania, o który tak często podejrzewani są rodzice lub opiekunowie. kNals7.
  • rps0uw0apk.pages.dev/86
  • rps0uw0apk.pages.dev/72
  • rps0uw0apk.pages.dev/29
  • rps0uw0apk.pages.dev/70
  • rps0uw0apk.pages.dev/55
  • rps0uw0apk.pages.dev/78
  • rps0uw0apk.pages.dev/51
  • rps0uw0apk.pages.dev/78

    • kryzys 6 tygodnia u niemowlaka